×
Մի քանի ամիս է Երեւանում՝ Սարյան 8 հասցեում, գործում է իտալական Extra Virgin ռեստորանը: Այստեղ հնարավոր է ոչ միայն համտեսել, այլեւ` շոշափել, տեսնել ու ապրել Իտալիան:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Extra Virgin նախագծի վրա աշխատել է մի ամբողջ թիմ՝ ստեղծելու ոչ թե պարզապես լավ խոհանոցով նոր վայր Երեւանում, այլ՝ փոխանցելու իրական իտալական համեր, տոսկանյան երեկոների միջավայր ու պահը վայելելու «Dolce Far Niente» (Sweetness of doing nothing) փիլիսոփայություն:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
GastroVino-ի հետ զրույցում Extra Virgin նախագծի հեղինակներ, «Մաեւտիկա» բրենդինգային ընկերության հիմնադիր Հայկուհի Տաքսիլդարյանն ու ռեստորանի շեֆ-խոհարար Ռաֆայել Կազումյանը պատմել են կոնցեպտի մասին, որը Սարյան փողոցից ձեզ կտանի Իտալիա:
Անկարեւոր դետալներ չկան
Հայկուհի Տաքսիլդարյան
Extra Virgin նախագծին անդրադառնալուց առաջ նախ պետք է հստակեցնել՝ ինչ ենք հասկանում ռեստորանային բրենդ ասելով: Դա ռեստորանի անվանո՞ւմն է, ինչ-որ ո՞ճ, ինտերիե՞ր, թե՞ ամբողջական փորձառությունների շղթա, որի բոլոր բաղադրիչներն աշխատում են միասին ու ձեզ տանում միեւնույն ուղղությամբ: Այն, ինչ արել ենք Extra Virgin-ում, հենց փորձառությունների ամբողջական շղթայի նախագծում է: Սա բրենդինգ չէ, ոչ էլ՝ դիզայն, դասական կոնցեպտի նախագծում է կամ, ինչպես մենք ենք անվանում, կոնցեպտի/բրենդի պրոդյուսինգ (brand producing)։
Հայկուհի Տաքսիլդարյանը | Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Նմանատիպ նախագծերում կարեւոր է ունենալ մեծ գաղափար, եւ նույնքան կարեւոր է՝ ինչպես է այդ գաղափարը ինտեգրվում բոլոր հարթություններում ու վերածվում հաճախորդի լիարժեք ճամփորդության (customer journey), որում անկարեւոր դետալներ չկան։
Այս ոլորտում դու «վաճառում ես» փորձառություն, էմոցիա։ Խոհանոցը, ինտերիերը, սպասարկման ոճը, ֆորմատը, բոլոր կոմունիկացիաներն այդ շղթայի անբաժան եւ միմյանց լրացնող մասերն են։
Մի բրենդի պատմություն
Extra Virgin-ը մեզ համար յուրահատուկ բիզնես նախագիծ էր: «Մաեւտիկա»-ի հաճախորդների թվում HoReCa ոլորտի նախագծերը բավականին շատ են, բայց անկեղծ ասեմ՝ այս ոլորտում անբավարարվածություն ունեինք: Խնդիրն այն էր, որ հաճախ այս կամ այն HoReCa նախագծի համար մշակված կոնցեպտները հետագայում՝ արտադրության կամ կիրառման ընթացքում, փոխվում էին, ձեւախեղվում, հեռանում հիմնական գաղափարից ու սկզբունքներից: Այս դեպքում մենք աշխատում էինք ծառայությունների մատուցման ավանդական կանոններով՝ ստեղծում էինք կոնցեպտ, հանձնում այն, իսկ բիզնեսը սկսում էր կիրառել: Ոչ մի դեպքում չեմ ակնարկում, որ բիզնեսը մեղավոր է կոնցեպտը փոփոխելու կամ սխալ «աշխատեցնելու» համար, որովհետեւ սա մշտապես տրանսֆորմացվող ոլորտ է ու բիզնես կարիքները կարող են փոխվել, ինչի հետեւանքով կարող է լրամշակվել նաեւ բրենդինգային կոնցեպտը:
Երբ առաջարկ ստացանք որպես գործընկեր մասնակցել նոր իտալական ռեստորանի ստեղծման նախագծին, առանց երկար մտածելու համաձայնեցինք, քանի որ սա մի կողմից նոր ձևաչափ եւ բիզնես մոդել էր մեզ համար, մյուս կողից՝ ինքներս արդեն եկել էինք մտքին, որ դասական ծառայությունների մատուցման ձեւաչափով բրենդինգն այս ոլորտում արդյունավետ չէ: Չափազանց կարեւոր է «brand parenting»-ը, քանի որ ռեստորանն անվերջ փոփոխվող օրգանիզմ է։
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Իհարկե, շատ կարեւոր է՝ ում հետ ես գնում նման ճամփորդության։ Մեզ գրավեցին նախագծի հիմնադիր Աղվան Ավագյանի եւ շեֆ Ռաֆայել Կազումյանի տեսլականները: Այս ամենի հիմքում նրանց երազանքն էր՝ ստեղծել իրական իտալական ռեստորան՝ Տոսկանային հատուկ պարզությամբ:
«Dolce Far Niente»-ն ու հաճույքն ընթացքից
Extra Virgin-ն աուտենտիկ իտալական ռեստորան է, որտեղ համը հիշեցնում է Իտալիայի մասին, իսկ մթնոլորտը տեղափոխում է Իտալիա։
Կոնցեպտի հիմքում իտալական «Dolce Far Niente» (Sweetness of doing nothing) փիլիսոփայությունն է, որը բավականին տարածվեց «Ուտել, աղոթել, սիրել» ֆիլմից հետո: Դրա կենտրոնում կյանքը լիարժեք վայելելու գաղափարն է. առօրյա վազքում ընդմիջում անել, վայելել պահի գեղեցկությունը, միջավայրն ու զգալ իրական համը: Կարեւոր չէ՝ միայնակ ես, երկուսով եք, թե՝ ընկերներով, կարեւոր չէ՝ ամառ է, ձմեռ, թե՝ անձրեւ. դու վայելում ես պահն ու միջավայրը նպաստում է դրան:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Որպես ռեստորանի անվանում ընտրվեց Extra Virgin-ը, որն առօրյայում պարզ հաճույքներ գտնելու մեր փիլիսոփայությունն է՝ մաքուր եւ չզտված ակնթարթներ, որոնք պարգեւում են իրական երջանկություն։ Այս գաղափարը լավագույնն է ներկայացնում նաեւ իտալական խոհանոցին բնորոշ բնականությունն ու կուսականությունը, «virginity»-ն՝ աուտենտիկության իմաստով, երբ սնունդը, երեւույթներն ու հարաբերություններն առավելագույնս պարզ են:
Կան նաեւ ակնհայտ այլ ասոցիացիաներ՝ «Extra virgin» ձիթապտղի յուղն ու, իհարկե, պրովոկացիոն կանացի կուսականության գաղափարը։
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Բրենդի վիզուալ կոնցեպտի առումով եւս փորձել ենք պահել իտալական աուտենտիկությունը: Օգտագործել ենք մի քանի ժամանակաշրջանի ակնառու վիզուալ կոդերը՝ Վերածննդի գեղանկարչական մոտիվները, ճարտարապետությունը, 20-րդ դարի ամենատարածված տառատեսակները եւ վիզուալ կոմունիկացիոն կոդերը։
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Որպես ռեստորանի բրենդի հիմնական դիզայն նարատիվ՝ մարմնավորել ենք հենց «Extra virgin»-ին՝ ստեղծելով որմնանկարներ, որոնցում պատկերված են «Virgin Virginia»-ն եւ երեք գրացիաները՝ Օլիվիան, Ռոզմարիան, Մարգարիտան: Նրանք «Dolce Far Niente» գաղափարախոսության հիմնական մարմնավորումն են:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Փորձառության շղթայում մեծագույն դեր ունի տարածքն ու միջավայրը: Այն նախագծելու ժամանակ փորձել ենք ստեղծել աուտենտիկ տոսկանական միջավայր, որից հետո անցել ենք զոնավորման՝ արդյունքում ստեղծելով հետեւյալ հատվածները:
Սարյան փողոցից Extra Virgin բերող փոքրիկ «միջանցքը» շատ նման է իրական իտալական նեղլիկ փողոցի, որում ամեն դուռ բացելիս կարող ես հայտնվել անսպասելի մի տեղում։
Ռեստորանի առաջին սրահը ոգեշնչված է 20-րդ դարի իտալական բռազերիա/բիստրո ֆորմատից։
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Երկրորդ հարկում փակ միջոցառումների համար նախատեսված սրահն է, որն անվանում ենք «Virgin Virginia’s Private room»: Հենց այստեղ են հիմնական կերպարներով որմնանկարները:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Extra Virgin-ի կարեւորագույն բրենդագոյացնող հատվածներից է բակը եւ վերանդան: Սա տիպիկ տոսկանյան բակ է, որտեղ տեղի է ունենում կյանքը, որտեղ ծիծաղում են, լացում, սիրահարվում, վիճում ու հաշտվում:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Առանձնահատուկ ուշադրություն ենք դարձրել մատուցման ձեւաչափին , որը ցերեկն ու երեկոյան տարբեր է: Երեկոյան վեցից հետո միջավայրը տրանսֆորմացվում է՝ վառվում են մոմեր, փոխվում է սեղանների դեկորը, սպասքը, լուսավորությունը, երաժշտությունը, սեղանները ծածկվում են սպիտակ սփռոցներով։ Մեր երեկոները կատակով անվանում ենք «loosing virginity nights»: Այս ժամերին պետք է գալ ու իսկապես ընթրել՝ նախուտեստով, հիմնական ուտեստով ու դեսերտով:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Սա յուրահատուկ աշխատանքի փորձ էր, երբ թիմը ոչ թե մշակում է մենյուն, ինտերիերը կամ սոցիալական ցանցերի բովանդակությունն, այլ ստեղծում է փորձառության ամբողջական շղթան ու շարունակում աշխատեցնել այն: Extra Virgin-ում ամեն ինչ փոխկապակցված է՝ ինչ է մտածել շեֆը, ինչպես է դա կոչվում մենյուում, ինչ պետք է զգա հյուրը՝ սա համտեսելով, եւ ինչ երաժշտություն պետք է հնչի այդ պահին:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Իտալացի տատիկների ուտեստներն ու Իտալիան՝ «Սարյանից աջ»
Ռաֆայել Կազումյան
Հայաստանում ապրում եմ 3-4 տարի: Աշխատել եմ Մոսկվայում, Ֆրանսիայում, Չեռնոգորիայում, Ճապոնիայում՝ Միշլենյան աստղեր ունեցող ռեստորանում ու հանրահայտ դանիական Noma-ում: Իտալական խոհանոցային մշակույթի ներքին ավանդույթները եւ մեծագույն սերը ստացել եմ իտալացի ընկերներիցս մեկից՝ Լուիջիից: Օրինակ՝ իրական իտալացին ծովամթերքով պաստային կամ ռիզոտոյին երբեք պարմեզան չի ավելացնի, քանի որ այն «սպանում է» ծովամթերքի համը: Իտալացիների համար սա պարզապես համերի համադրության մասին չէ, սա փիլիսոփայություն է. Իտալիայում հարգում են ծովն ու չեն ցանկանում ուտեստում «սպանել» դրա համը:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Մեկ այլ տիպիկ իտալական ուտեստ է Պատատա պաստան: Այս ուտեստը պատրաստում էր Լուիջիի տատիկը՝ մթերքներից, որոնք հիմնականում միշտ կան տանը՝ կարտոֆիլ, պարմեզան, սեւ պղպեղ: Սրան, իհարկե, ավելացնում են նաեւ պանչետա կամ գուանչիալե:
Երեւանում ինձ ամենաշատը պակասում էր իրական իտալական ռեստորանն, այն դեպքում, որ այստեղ բազմաթիվ են իրենց «իտալական» որակող վայրերը: Երբ այս մասին ասում էի տեղացի խոհարարներին, պատասխանում էին՝ «դե լա՜վ, ո՞վ չի կարող պաստա պատրաստել», բայց ինձ համար պաստան սրբության նման մի բան է ու այո, բոլորը չէ, որ կարող են իրական պաստա պատրաստել: Պաստան հոգի ներդնելու մասին է:
Սեփական իտալական ռեստորան բացելու մտքին երկար էի գալիս, քանի դեռ չհամոզվեցի՝ Երեւանն իսկապես պատրաստ է մոնո-խոհանոցային ռեստորանի: Այստեղ հաճախ ռեստորանի խոհանոցն անվանում են եվրոպական ու պաստայի, պիցցայի, ռիզոտոյի հետ մատուցում, օրինակ, բուրգերներ: Մեզ մոտ սա անհնար է: Extra Virgin-ի մենյուն միայն իտալական է ու դրան զուգահեռ՝ բազմակողմանի: Ընդգրկել ենք իտալական տարբեր տարածաշրջանների ուտեստներ ու ոգեշնչվել այս երկրի տարբեր անկյուններից:
Լուսանկարը՝ Մաեւտիկա
Իտալիան արտահայտվում է նույնիսկ ուտեստների ձեւավորման մեջ: Մեզ մոտ երբեք չի լինում ինչ-որ հատուկ դիզայն, ամեն ինչ շատ պարզ է ու բնական: Ես միշտ ցանկանում եմ, որ մարդիկ տեսնեն այն, ինչ ուտում են: Եթե Կարպաչո ես մատուցում, հյուրը պետք է տեսնի միսը:
Extra Virgin հաճախ մտնում են իտալացիներ: Նրանց համար սա նոստալգիկ վայր է՝ տեղափոխվելու հարազատ քաղաք, վերապրելու ինչ-որ հիշողություններ: Հյուրերի համար այս ռեստորանը հնարավորություն է լինելով Երեւանում՝ զգալ Իտալիան: Մարդիկ կարող են քայլել Սարյանով, թեքվել աջ (կամ ձախ՝ կախված, որ կողմից եք գալիս – ծիծաղում է-խմբ.) ու հայտնվել Իտալիայում:
Extra Virgin նախագծի եւ թիմի մասին առավել մանրամասն կարող եք կարդալ այս հղումով. https://maeutica.com/brands/extravirgin:
Յանա Շախրամանյան
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: