Alpha Spirits-ի հրավերով օրերս Հայաստանում էր The House of Angostura-ի համաշխարհային բրենդ ամբասադոր, բարմեն եւ ձեռնարկատեր Դանիել Ջոնսը: Նա եկել էր իր փորձով կիսվելու բարմենների հայաստանյան համայնքի հետ եւ մեկնարկելու Angostura Swizzle Week-ը:

Gastrovino-ն հասցրել է զրուցել բրենդ ամբասադորի հետ նրա հաջողության պատմության եւ Հայաստանում բարմենական մշակույթի հեռանկարի մասին:

Մանկության պաղպաղակի համն ուղեկցեց համաշխարհային բրենդի ամբասադոր դառնալու ճանապարհին

Ես վայելում էի Angostura-ի բիթերները, երբ դեռեւս երեխա էի: Տրինիդադ կղզում յուրաքանչյուր տանը կա Angostura, բայց հիմնականում ոչ թե խմելու, այլ ուտեստների համար: (Տրինիդադի եւ Տոբագոյի Հանրապետությունում Angostura-ի բիթերներն օգտագործում են գրեթե բոլոր ուտեստներում, ընդհուպ մինչեւ հացերի եւ մարինադների մեջ՝ հեղ.)

Երեխա ժամանակ կիրակի օրերը մեզ համար պաղպաղակի օր էինք հռչակել: Տեղի վաճառողից առնում էինք կոկոսի պաղպաղակ, հետո վրան Angostura ավելացնում: Այս հիշողությունը մշտապես մտքումս է:

Մենք նաեւ նույն կերպ հյութ էինք պատրաստում: Հիմա գուցե դրա մասին չենք մտածում, բայց ես հիշում եմ՝ ինչպես էր մայրս ասում, որ գնամ հյութ պատրաստելու: Ես գնում էի այգի, քաղում որոշ ցիտրուսային մրգեր, դրանց ավելացնում ջուր եւ շաքարավազ եւ ցողում Angostura:

6

Դանիել Ջոնսը | Լուսանկարը՝ Մեդիամաքս

Դե պատկերացրեք, Angostura-ն մի բաղադրիչ էր, որ ես մանկուց օգտագործում էի, հետո երբ մեծացա, որպես բարմեն էի կիրառում կոկտեյլներում, իսկ հիմա ես նստած եմ այստեղ որպես բրենդի ամբասադոր, որը ճանապարհորդում է աշխարհով մեկ՝ ներկայացնելով այն նույն բաղադրիչը, որ մանուկ հասակում ավելացնում էր իր պաղպաղակին: Սա ինձ համար մեծ պատիվ է:

Բանանի լիկյորը կանխոորոշեց նրա կյանքի ուղղությունը

Բարմենի մասնագիտության նախապատմությունն էլ է մանկությունից սկսվում: Մայրս մեզ միայնակ էր մեծացնում, եւ մենք ռեստորաններ գնալու հնարավորություն չունեինք: Ես հիշում եմ, որ երազում էի մի օր սեփական ռեստորան ունենալ, դրա համար էլ, երբ մեծացա, սովորեցի բիզնես եւ ռեստորանային կառավարում: Սովորելու տարիներին որոշեցի ռեստորանում աշխատանքի անցնել որպես մատուցող: Ամեն օր աշխատանքի մեկ ժամ շուտ էի գնում, որ իմ set-up-ն ավարտելուց հետո անցնեմ բարի կանգնակի set-up-ին: Բարմեններին սա դուր էր գալիս, որովհետեւ ես նրանց աշխատանքն էի կատարում: Ինքս ինձ ասել էի, որ եթե ուսումնասիրեմ ռեստորանային բիզնեսի յուրաքանչյուր ասպեկտ, հետագայում կկարողանամ ունենալ իմ սեփականը: Ըստ իմ ծրագրի՝ պետք է հետո խոհանոց մտնեի, այնուհետեւ ծանոթանայի վերահսկչի աշխատանքին եւ այլն, բայց...

6

Դանիել Ջոնսը | Լուսանկարը՝ Մեդիամաքս

Բարում խմիչքներն ուսումնասիրելիս մի անգամ կարդացի՝ «Բանանի լիկյոր» ու շատ զարմացա՝ ես միայն գարեջրին ու ռոմին էի ծանոթ: Այդպես սկսեցի ուսումնասիրել խմիչքների տարբեր տեսակները, եւ դա ինձ տարավ կոկտեյլների աշխարհ:

Ուսումնասիրելով ոլորտը՝ հասկացա, որ այն շատ մարտահրավերային է: Հենց դա ինձ գրավեց, ստիպեց զարգանալ որպես բարմեն ու ստեղծել սեփական ընկերությունը:

Կարիբյան բարմենը եկել էր զարմացնելու կոկտեյլների պատրաստման կրքով
 
Բարմենության մեջ աճելու համար ամենալավ հնարավորություններից մեկը մրցույթներն են: Ես ուզում էի օգտագործել զարգացման բոլոր հնարավորությունները, դրա համար էլ մասնակցում էի Տրինիդադի գրեթե բոլոր մրցույթներին: Այդ ժամանակ նաեւ չէի կարող շատ ներդրում անել մարքեթինգի մեջ՝ Martini Makers շարժական բարս գովազդելու համար, սոցիալական մեդիան էլ այն չէր, ինչ հիմա է: Մրցույթներին մասնակցելն ու անընդհատ նոր մրցանակներ ստանալն օգնում էր լավ համբավ կերտելուն: Ազգային ու տարածաշրջանային մի շարք մրցույթներում հաղթանակներից հետո 2013 թվականին Angostura Global Cocktail Challange-ը դարձավ իմ առաջին միջազգային մրցույթը: Այդ ժամանակ շատերը մտածում էին, որ որպես կարիբյան բարմեն, ես տրոպիկական կոկտեյլներ եմ պատրաստելու, ասենք, Piña Colada-ի կամ Rum Punch-ի նման, մինչդեռ ես սկսեցի պատրաստել այնպիսի մակարդակի կոկտեյլներ, որոնցից կարող էին ոգեշնչվել աշխարհի շատ այլ բարմեններ: Արդյունքում ես ստացա գլխավոր մրցանակը: Մեծ դեր ունեցավ, իհարկե, այն կիրքը, որը ես ներդնում էի: Այդ հաղթանակը ինձ բերեց նոր մակարդակի՝ լինել Angostura բրենդի ամբասադորը:

6

Գայանե Ենոքյանը զրուցում է Դանիել Ջոնսի հետ | Լուսանկարը՝ Մեդիամաքս

Միշտ առաջնորդվում եմ հետեւյալ գաղափարախոսությամբ. լինես դռնապան, թե նախագահ, ինձնից կստանաս միեւնույն սպասարկումը: Այսպիսի խոսք կա, որ յուրաքանչյուր պահը նվեր է, եւ յուրաքանչյուր մարդ, ում հետ առնչվում ես, եւս նվեր է: Դրա համար էլ ես միշտ գնահատում եմ մարդկանց եւ նրանց հետ անցկացրած յուրաքանչյուր պահը: Սա հաջողության գաղտնիքներից մեկն է:

Շաքարեղեգ մշակող գյուղատնտեսների գաղտնիքը դաջվեց Angostura-ի շշի վրա՝ որպես կատարելության դրոշմ

Ի՞նչն է դարձնում Angostura-ն այդքան յուրահատուկ. առաջին պատճառը, թերեւս, Տրինիդադի միակ ռոմը լինելն է, համը եզակի է: Այն մի ամբողջ հարուստ մշակույթի կրող է, եւ հիմա դա ցույց կտամ (Դանիելը վերցնում է Angostura 1824-ի շիշը`հեղ.)

Փոքր ժամանակ եղբայրներիս հետ դաշտերում էինք խաղում, Playstation չունեինք: Խաղալիս միշտ շաքարեղեգ էինք քաղում, ոտքերով ջարդում այն, ատամներով կլպում եւ կծում՝ զգալով դրա հյութի նեկտարի քաղցրությունը: Երբեմն ընտրում էինք որոշ շաքարեղեգներ, սակայն դրանք քաղցր չէին լինում, ու զարմանում էինք՝ ինչպես են գյուղատնտեսները հասկանում, թե որն է պետք քաղել: Հետո իմացանք գաղտնիքը. շաքարեղեգն իդեալական է, եթե թիթեռնիկները նստում են դրա վրա:

Գյուղատնտեսների համար դա Աստծո կողմից ուղարկված նշան էր, իսկ Angostura-ում մեզ համար դարձավ կատարելության դրոշմ: Դրա համար էլ մեր շշի վրա թիթեռնիկներ ենք պատկերել ինչպես դիմապիտակի եւ կափարիչի վրա, այնպես էլ շշի տակի հատվածում: Այս վերջին թիթեռնիկը եթե տեսնում ես, ուրեմն արդեն լավ խմած ես (ծիծաղում է`հեղ.):

6

Դանիել Ջոնսը | Լուսանկարը՝ Մեդիամաքս

The House of Angostura-ի տուրերում այցելուները ոչ միայն լինում են թորման արտադրամասում, հետեւում արտադրական գործընթացին ու շփվում թորող վարպետի հետ, այլ նաեւ ծանոթանում թիթեռների աշխարհի ամենամեծ հավաքածուին:  

Բիթերների պատրաստումն ինձ համար մոգական է. երբ 1824 թվականին բժիշկ Յ.Գ.Բ. Զիգերթը հայտնաբերեց բիթերի բանաձեւը որպես դեղամիջոց, նա գաղափար չուներ, որ հետո այն դառնալու է կոկտեյլների բաղադրիչ: Մինչեւ հիմա երկուհարյուրամյա այդ բաղադրատոմսը չի փոխվել:

Դանիելի համար տաքսու վարորդի կերպարում խտացավ Հայաստանը, իսկ բարմենական համայնքը հիացրեց վարպետությամբ

Ինձ համար հարուստ մշակույթն իսկապես շատ կարեւոր է, դրա համար էլ Հայաստանն ինձ միանգամից գրավեց: Թեկուզ եւ այստեղ կարճ ժամանակով եմ եկել ու հնարավորություն չունեմ երկիրն ավելի լավ ճանաչելու, բայց ինձ թվում է, թե արդեն շատ բան գիտեմ Հայաստանի մասին օդանավակայանից ինձ ուղեկցող տաքսու վարորդի շնորհիվ: Շատ լավ տղա էր, այնքա՜ն պոզիտիվ: Հայաստանը շատ դրական էներգիա ունի: Ծանոթանալով ուտելիքին եւ խմիչքներին՝ միանգամից հասկացա՝ ինչ-որ յուրահատուկ բան կա այստեղ: Լեզուն այնքան տարբեր է, մարդկանց անուններն էլ, հիմնականում, ինչ-որ բան նշանակում են, հարուստ մշակույթ կա: Կարծում եմ դա է առանձնացնում Հայաստանը, նաեւ այն, որ մարդիկ հպարտ են իրենց մշակույթով:

Բարմենական մշակույթը Հայաստանում սրընթաց զարգանում է: Վերջերս Դուբայում էի, որտեղ բարմենությունը չունի գերազանցության այն մակարդակը, որը կա Հայաստանում: Բարմեններն այստեղ շատ առաջադեմ են, եւ դա տպավորիչ է: Այս շարունակական աճը նշանակում է, որ բարմենների համար նոր հնարավորություններ են բացվելու, ուստի Angostura-ի լինելը Հայաստանում անպայման է (ծիծաղում է՝ հեղ.) :

Angostura Swizzle Week-ը սկսվեց Երեւանից

Angostura-ի համար խորհրդանշական կոկտեյլներից մեկը Queen's park swizzle -ն է: Հիմա մենք այս եւ մի շարք այլ հին եւ մոռացված կոկտեյլներին վերածնունդ ենք տվել, եւ ես Երեւանում եմ՝ մեկնարկելու աշխարհում առաջին պաշտոնական Angostura Swizzle Week-ը: Փորձելու եմ հնարավորինս շատ կիսվել իմ փորձով, դրա համար էլ հանդիպում ունեցա բարմենների հետ, պիտի նաեւ այցելեմ երեւանյան բարեր:

Հայաստանում մեր գործընկերը «Alfa Food Service»-ն է: Նրանք հրաշալի թիմ են եւ շատ հմուտ են իրենց գործում: Շատ բարձր նշաձող են պահպանում: Ես սիրում եմ, որ պլանավորումն ու կազմակերպչական աշխատանքները ճշգրիտ են կատարվում: Իմ այս այցը հենց այդպիսին էր: Գնահատում եմ «Alpha Spirits»-ի պրոֆեսիոնալիզմը: Մի ամուր հավատամք ունեմ, որ եթե մարդիկ ինձ տրամադրում են իրենց ժամանակը, ես պետք է փոխարենն արժեքավոր բան տամ, հիմա ինձ տվել են այդ արժեքը փոխանցելու հնարավորությունը, ինչի առիթով շատ ոգեւորված եմ:

6

Դանիել Ջոնսը | Լուսանկարը՝ Մեդիամաքս

«Alpha Spirits»-ը հաջողել է նաեւ վստահություն ձեռք բերել հաճախորդների շրջանում՝ որպես որակյալ արտադրանքն ու առաջատար բրենդներն առաջխաղացնող ընկերություն: Մարքեթինգի, PR-ի ու կազմակերպման ոլորտում եւս ընկերության թիմը հրաշալի աշխատանք է տանում: Այս առումով էլ համոզված եմ, որ այն մեծ դեր ունի Angostura-ն հայ հասարակության ավելի մոտեցնելու գործում:

Բարմենական մշակույթի զարգացումը Հայաստանում անկասելի է, եւ այդ հարցում կօգնեն լավ ընկերներն ու լավ ռոմը

Հյուրընկալությունը սկսվում է կրքից: Եթե մատուցես լավ խմիչք, բայց վատ սպասարկմամբ, արդեն անիմաստ է: Եթե էներգիա ես ներդնում, կարողանում ես մարդկանց իրական խմելու փորձառություն տալ: Հայաստանի բարմեններն ունեն այդ կիրքն ու խանդավառությունը, դրանում համոզվեցի Angostura-ի վերաբերյալ մեր երկար վարպետության դասի ընթացքում: Երբ լսում էի նրանց կոկտեյլների եւ պատրաստման տեխնիկաների մասին խոսելիս, համոզվեցի, որ պետք է այս տղաներին արժեք տամ: Ինձ համար տարբերվող գործոն էր նաեւ սովորելու համեստությունը: Շատ եվրոպական երկրներում դա չես տեսնի, այնտեղ հիմնականում ավելի սնոբիստական կեցվածք ունեն, ասում են՝ մենք զարգացած համայնք ենք, ամեն ինչ գիտենք, մինչդեռ այստեղ այլ է: Սովորելու կրքով լցված համայնքն անկասելի է:

Բարմենական մշակույթում այժմ գերակա թրենդներից են բարմենի հագուստի ոճը եւ նորաձեւությունը: Լավ է, եթե սեփական ոճը կարողանաս մշակել: Թրենդային են նաեւ կոկտեյլի պտտեցման տեխնիկաները (անգլ.՝ cocktail rolling, հեղ.), նոր լաբորատոր գործիքների կիրառումը պատրաստման մեջ:

Ինքս շատ չեմ սիրում թրենդների մասին խոսել, որովհետեւ դրանք գալիս եւ անցնում են: Դրա համար էլ միշտ ասում եմ, որ ամենակարեւորը հիշարժան հյուրընկալությունն է: Պետք է ժպտալ ու հիշել՝ երբ ունես լավ ընկերներ եւ լավ ռոմ, միշտ կստեղծես լավ հիշողություններ:

Գայանե Ենոքյան

Լուսանկարները՝ Էլեն Գասպարյանի